Powrót do Twórczość w Kole Kobiet – wiersze

„ Nasza Wieś”

Spacerkiem powoli po naszej Trzebinie

Zwiedzamy krajobraz w przepięknej kotlinie.

Z jednej strony góry ze wspaniałym widokiem,

Malowniczą zielenią i rwącym potokiem.

Szczyty owinięte z mgły welonami

Schowane nieśmiało między obłokami.

Przepiękny to obraz aż w piersi zatyka

Przy wjeździe do wioski już się go spotyka.

Na wprost jest granica państwa z Czechami

Odwiedzamy się wzajemnie między sąsiadami.

Wokół wsi pagórki ,lasy, pola o polany

Zielenią zachwycają ojczyzny kochanej.

Zabytkowy kościół i dzwon bije z wieży

Niejedno wytrzymał, bo Pan Bóg go strzeże.

A wokół Kościoła śpią nasi przodkowie

Znani i nieznani napis nam odpowie.

Naprzeciw za rzeką jest park a w nim czary

Ruiny zamczyska również spichlerz stary.

Przez wiele stuleci różnie tu bywało

Historia podpowie co się tutaj działo.

Wiele się zmieniło w tej naszej Trzebinie

I domów przybyło i dzieci w rodzinie.

Niedawno jeszcze dzieci a dziś staruszkowie

Czas szybko umyka, nie mieści się w głowie.

Dzień pocałunkiem oddał się ciemności

A w sennej poświacie spokój zagościł.

Rząd latarni oświetlił całą okolicę

Uśpione domy i puste ulice.

Za czarną zasłoną gwiazd tysiące

Jutro znów ruszymy kiedy wzejdzie słońce.